Tennisarm of tenniselleboog

Een tenniselleboog is een overbelasting van pezen en/of spieren van de onderarm (de zogenaamde polsstrekkers). De aanhechting van de gezamenlijke pees van deze spieren zit aan de boven-buitenkant van de elleboog. Soms zit de overbelasting aan de binnen-onderzijde van de elleboog. Dat heet een golferselleboog en dit komt ongeveer 10 x minder voor dan de klassieke tenniselleboog. De pijn is erg vervelend, maar niet schadelijk. De meeste tennisellebogen genezen vanzelf binnen 6 maanden. Twee procent van de bevolking heeft wel eens last (gehad) van een tenniselleboog; in de leeftijdsgroep tussen 40 en 50 jaar is dit 10 procent.

Oorzaak en ontstaanswijze
De belangrijkste oorzaak is overbelasting van de onderarmspieren die de hand strekken (tenniselleboog) of de hand buigen (golferselleboog).
Gek genoeg wordt slechts 5 procent van alle tennisellebogen veroorzaakt door tennis. Oorzaken voor het krijgen van een tenniselleboog kunnen gebruikelijke en ongebruikelijke activiteiten zijn. Een tenniselleboog, bijvoorbeeld, wordt vaak veroorzaakt door computerwerkzaamheden; hierbij worden de strekkers van de pols dusdanig vaak of lang aangespannen dat er een overbelasting ontstaat. Dit kan er toe leiden dat er in de spieren een soort ‘knoopjes’ ontstaan, beter bekend als myofasciale triggerpoints, welke zeer drukpijnlijk zijn. Een eenmalige overschrijding van de belastbaarheidsgrens van iemand, bijvoorbeeld een hele dag snoeiwerk in de tuin doen, kan dit ook veroorzaken. Het komt echter ook voor bij mensen die hun normale activiteiten (blijven) doen, maar waarbij hun lichaam er minder goed tegen bestand is (door stress, vermoeidheid, verkeerde lichaamshouding etc.). De belasting en de belastbaarheid van deze mensen is uit balans. Daarnaast is het mogelijk dat de klacht te wijten is aan problemen vanuit de nek en/of de schouder. Zenuwen en bloedvaten die de arm reguleren hebben namelijk een oorsprong in de nek. 

Klachten en verschijnselen

  • Pijn op en rond het bot aan de buitenzijde van de elleboog, soms doortrekkend naar onderarm, pols en hand;
  • Pijn bij het bovenhands tillen van voorwerpen met gestrekte arm;
  • Pijn bij knijpbewegingen en daardoor minder krachtig kunnen knijpen (pijnlijke zwakke greep);
  • Pijn bij het maken van een zgn. pincetgreep, het vasthouden van een kopje, mes vork etc.;
  • Klachten tijdens gebruik van een computermuis;
  • Soms een typische ‘hard aanvoelende en gezwollen’ onderarm, het volledig strekken van de elleboog kan pijnlijk zijn en beperkt;
  • Pijn bij het rekken van de polsstrekkers (elleboog gestrekt en de hand in de richting van de handpalm bewegen).

Wat kan ik zelf doen

  • Om snel herstel te bevorderen kunt u zelf zorgen voor een goede doorbloeding van de pees en spieren door uw arm licht belast te blijven bewegen. Probeer bewegingen die de pijn veroorzaken zoveel mogelijk te vermijden. Er is geen bewijs dat doorgaan met sporten schadelijk is. U kunt ter verlichting van de pijn eventueel met een brace/elleboogband sporten, maar het herstel van de elleboogklachten gaat niet sneller door de tenniselleboogband;
  • Bij recent optreden van de klacht de pijnlijke plaats regelmatig koelen met een zgn. coldpack of ijs (niet direct op de huid). Doe dit gedurende 10 minuten per keer. Bij langdurige klachten heeft koelen geen toegevoegde waarde;
  • Lichte rekkingen van de onderarmspieren, waarbij de pols/vingers naar de binnenzijde van de onderarm worden gebracht;
  • Werken aan uw algemene fitheid;
  • Zorgen voor een juiste werkhouding/werkplekinrichting;
  • Vermijd stress en werkdruk. Een slechte werksfeer of hoge werkdruk is een veel voorkomende oorzaak van een tenniselleboog.

Behandeling
Onze gespecialiseerde fysiotherapeuten kunnen u helpen het herstel van de tenniselleboog in goede banen te leiden. Behandeling met een combinatie van manueel therapie, dry needling, intensieve massage en specifieke oefeningen: de zgn. excentrische krachttraining, is waardevol gebleken.

Als de tenniselleboog onverhoopt toch chronisch is geworden en er door middel van echografie een aandoening van de gezamelijke pees, de zgn. laterale elleboog tendinopathie, is vastgesteld, dan is percutane electrolyse (EPTE) een goede behandeloptie.

 

Bron: https://kngf.nl/defysiotherapeut/aandoeningen-en-klachten/tenniselleboog.html